Eδώδιμο δέντρο: Μια ιστορία μετανάστευσης.

Eνα εδώδιμο δέντρο αφηγήθηκε τη ζωή της Agata Bassi η οποία μετανάστευσε δυο χρονών στην Αμερική και επέστρεψε μετά από 75 χρόνια  στην γενέτειρα της.
Ένα δέντρο επιθυμιών, ελπίδων, φόβων και αναμνήσεων. Ένα δέντρο ευχών.
Κλαδιά από ζύμη - άλλα γλυκά και άλλα αλμυρά, για τις χαρές, τους πόθους, τα δάκρυα, τις ανεκπλήρωτες προσδοκίες- στερεώθηκαν στα κλαδιά ενός πραγματικού δέντρου.

Παιδικά ιταλικά τραγούδια και  επωδοί  γράφτηκαν σε εδώδιμο χαρτί...

Εδώδιμο χαρτί από ρυζάλευρο και νερό χρωματισμένο με κρόκο Κοζάνης.

... και οι πρώτες αγγλικές λέξεις που έμαθε να γράφει η μητέρα της Agata πέταξαν πάνω από τα κύματα της θάλασσας που τη χώρισε από την πατρίδα της.

Eδώδιμο χαρτί από άμυλο καλαμποκιού. Μπορεί να γίνει αρκετά παχύ αλλά χρειάζεται προσοχή  κατά τη διαδικασία αποκόλλησης του από τη γάζα διότι είναι αρκετά εύθρυπτο.

Κορδέλες αποξηραμένου πορτοκαλιού και μανταρινιού, αυτές που είναι γνωστές ως pestil ή amardine ή fruit leather, κρεμάστηκαν από τα κλαδιά για να θυμίζουν εκείνη την τρελή άνοιξη που γνώρισε η Αgata τον δικό της αγαπημένο σε ένα ταξίδι στην Καλιφόρνια.

Zυμαρένια κουτιά, καπέλα, γλυκά παιδικά χέρια  αγκιστρώθηκαν στα κλαδιά και πικάντικα γυναικεία χέρια  κρεμάστηκαν στο δέντρο με μεταξωτές κορδέλες.  

Λίγο πριν το τέλος: Έχουν φαγωθεί τα κλαδιά,τα ξόρκια, τα νανουρίσματα, τα καπέλα, τα περισσότερα χέρια και ένα μεγάλο μέρος των amardines.

Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε εδώ.